Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia i Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji nietrzymanie moczu to niezależny od woli wyciek moczu przez cewkę moczową, który w efekcie powoduje problemy higieniczne i utrudnia kontakty międzyludzkie.

Prawie co czwarta kobieta w wieku 18-48 lat cierpi na wysiłkowe nietrzymanie moczu (NTM). Około 37 % kobiet pomiędzy 35 a 54 rokiem życia doświadczyło objawów wysiłkowego nietrzymania moczu. Po ukończeniu 55 lat, problem ten dotyczy aż 39 % kobiet.  Dotarcie do pacjentów z profilaktyką lub terapią bywa kłopotliwe, gdyż problem traktowany jest przez część chorych jako bardzo wstydliwy lub jako objaw starości.

Za przyczynę powstania wysiłkowego nietrzymania moczu  uznaje się niewydolność mięśni dna miednicy, czyli uszkodzenie struktur nerowo-mięśniowych dna miednicy oraz rozwarstwienie powięzi trzewnej miednicy odpowiedzialnej za utrzymanie statyki narządów moczowo-płciowych.

Problem zaczyna się z reguły bardzo niewinnie. Chodzimy częściej do toalety, żeby oddać małe ilości moczu. Gubimy kilka kropel w czasie kaszlu, kichania albo fizycznego wysiłku. Ograniczamy ilość wypijanych płynów przed wyjściem z domu, z obawy przed pojawieniem się nagłej potrzeby oddania moczu w miejscu, gdzie nie będzie toalety. Takie i inne objawy, mimo że dotyczą dużej grupy społeczeństwa, nie są zjawiskiem normalnym. Warto w porę przyjrzeć się swoim toaletowym nawykom i w razie potrzeby zasięgnąć rady specjalisty, aby nigdy nie musieć przekonać się, jak wygląda życie, którym rządzi pęcherz.

Jak wygląda terapia dna miednicy?

Dzięki manualnej pracy terapeuty, przywrócona zostaje równowaga w obrębie opracowywanych tkanek, a przez to eliminacja bądź redukcja zgłaszanych przez pacjenta objawów. Uzupełnieniem terapii jest dobór odpowiednich ćwiczeń oraz trening behawioralny czyli nauka, jak zmienić destrukcyjne nawyki i zachowania w codziennym dniu, którymi pacjent nieświadomie pogłębia swój problem. Są to m.in. błędy popełniane w czasie oddawania moczu, wypróżniania, przeciążenia generowane przez wykonywanie różnych czynności w wadliwych pozycjach, dźwiganie zbyt dużych ciężarów, niewłaściwa ilość wypijanych płynów, nadwaga/niedowaga czy brak regularnej aktywności fizycznej.